Słowniczek

Astrologia

według dawnych wierzeń powiązanie ludzkich losów i zjawisk zachodzących na Ziemi z położeniami na niebie Słońca, Księżyca i planet.

Atmosfera

zewnętrzne warstwy gazu otaczające planetę, księżyc lub gwiazdę.

Atom

drobna cząstka materii zbudowana z jądra otoczonego chmurą elektronów.

Biały karzeł

stara, gęsta gwiazda, w której wyczerpały się wszystkie zasoby paliwa jądrowego, i która powoli umiera.

Brązowy karzeł

kulisty obiekt przypominający małą i słabą gwiazdę, za mało masywny, aby stać się prawdziwą gwiazdą, ale masywniejszy od planety.

CCD

elektroniczna siatka prostokątna ze światłoczułych elementów służąca do zapisu obrazu badanego obiektu; (skrót od ang. charge-coupled device).

Cefeidy

rodzaj gwiazd, które regularnie rozdymając się i kurcząc (pulsując) zmieniają swój blask w okresie kilku dni.

Chromosfera

warstwa atmosfery słonecznej (lub gwiazdowej) znajdująca się tuż nad widzialną jego tarczą (fotosfery).

Ciemna materia

niewidoczna materia we Wszechświecie, o której istnieniu wnosimy na podstawie jej grawitacyjnego oddziaływania na inne obiekty.

Czarna dziura

obszar, w którym skupione jest tyle masy, że przyciąganie grawitacyjne uniemożliwia ucieczkę stamtąd czegokolwiek, nawet światła.

Czas gwiazdowy

czas mierzony wschodzeniem i zachodzeniem nie Słońca, a gwiazd. O określonej godzinie czasu gwiazdowego zawsze widać te same gwiazdy, dlatego jest on wygodny do planowania obserwacji astronomicznych.

Cząsteczka (molekuła)

związek chemiczny złożony z dwóch lub więcej atomów.

Czerwony olbrzym

stara gwiazda, która znacznie się rozdęła i ma stosunkowo chłodną powierzchnię^więc świeci czerwonawo.

Deklinacja

kątowa odległość obiektu od równika niebieskiego; odpowiednik szerokości geograficznej.

Deszcz meteorów

grupa meteorów, które - jak się wydaje - wylatują z jednego punktu na sferze niebieskiej.

Długość geograficzna

kątowa odległość od zerowego południka (Greenwich) na wschód lub na zachód.

Doba

czas jednego pełnego obrotu Ziemi wokół własnej osi.

Droga Mleczna

dysk naszej Galaktyki widoczny na niebie jako jasny, nieregu- larny pas.

Dysk akrecyjny

pierścień materii krążącej wokół obiektu centralnego - z jego wewnętrznego brzegu materia powoli spływa ku środkowi.

Efekt Dopplera

zmiana częstotliwości odbieranego sygnału (wysokości dźwięku albo barwy światła), wynikająca z poruszania się "nadawcy" względem "odbiorcy".

Efekt cieplarniany

podgrzewanie powierzchni planety i jej atmosfery przez ciepło uwięzione pod warstwą gazu znajdującego się w atmosferze.

Ekliptyka

widziana z Ziemi roczna droga Słońca wśród gwiazd na niebie; płaszczyzna orbity Ziemi.

Elektron

drobna cząstka w atomie obdarzona ujemnym ładunkiem elektrycznym.

Elipsa

"spłaszczony" okrąg.

Faza

widoczna z Ziemi część powierzchni Księżyca lub planety oświetlona przez Słońce.

Foton

"porcja" energii promienistej pozwalająca opisać światło jako cząstkę.

Fotosfera

widoczna gołym okiem powierzchnia Słońca (lub innej gwiazdy).

Galaktyka

galaktyka, w której znajduje się nasze Słońce. Dysk naszej Galaktyki widzimy na niebie jako Drogę Mleczną.

Galaktyka

duże zbiorowisko gwiazd powiązanych ze sobą siłami grawitacja.

Galaktyka aktywna

galaktyka, która wysyła z centralnych obszarów ogromne ilości energii nie pochodzącej z gwiazd.

Grawitacja

długozasięgowa siła przyciągająca działająca pomiędzy wszystkimi ciałami. Wzajemne przyciąganie dwóch mas opisał Izaak Newton.

Gwiazda

ogromna kula świecącego gazu wytwarzająca energię podczas reakcji termojądrowych, które zachodzą w jej gorącym wnętrzu.

Gwiazda neutronowa

stara gwiazda, w której atomy zostały tak "zgniecione", że pozostały tylko bardzo gęsto upakowane neutrony.

Gwiazda nowa

gwiazda, której jasność gwałtownie wzrosła; w rzeczywistości układ dwu gwiazd, w którym jeden składnik wybuchł w konsekwencji przepływu masy od sąsiada.

Gwiazda supernowa

katastroficzny wybuch gwiazdy, który powoduje, że przez szereg tygodni obiekt świeci tak jasno, jak cała galaktyka.

Gwiazda okołobiegunowa

gwiazda, dla obserwatora znajdującego się w określonym miejscu na Ziemi, widoczna zawsze nad horyzontem,

Gwiazda podwójna

para gwiazd krążących wokół wspólnego środka masy.

Gwiazda zmienna

gwiazda, której jasność zmienia się w sposób regularny bądź zupełnie nieprzywidywalny wraz z upływem czasu.

Gwiazdozbiór

jeden z wybranych i nazwanych fragmentów nieba rozpoznawany po charakterystycznym wzorze, jaki tworzą najjaśniejsze jego gwiazdy.

Halo

materia rozłożona kuliście wokół środka galaktyki.

Hel

drugi, po wodorze, lekki pierwiastek. Rzadki na Ziemi; stanowi jedną czwartą budulca Wszechświata.

Jasność

miara świecenia obiektu astronomicznego.

Jednostka astronomiczna

średnia odległość Ziemi od Słońca, 149 597 870 km.

Kometa

lodowa bryła krążąca w Układzie Słonecznym, która podczas zbliżania się do Słońca zaczyna świecić i tracić materię (gaz i pył) widoczną w postaci warkoczy,

Korona

rzadka, bardzo gorąca zewnętrzna warstwa atmosfery słonecznej, którą widać tylko podczas całkowitego zaćmienia Słońca.

Kosmiczne promieniowanie tła

- promieniowanie pozostałe po najwcześniejszych chwilach narodzin Wszechświata wypełniające równomiernie całą przestrzeń.

Kosmologia

badanie Wszechświata jako całości.

Krater

okrągłe wgłębienie na powierzchni planety, księżyca lub planetoidy.

Księżyc

pisany wielką literą: jedyny, naturalny satelita Ziemi; pisany małą literą: naturalny satelita innej planety.

Kwazar

bardzo jasna, odległa galaktyka, której obraz wygląda na kliszach fotograficznych jak obraz gwiazdy.

Lawa

gorąca, roztopiona materia wypły- wająca z wulkanu i zastygająca w twarde skały podczas stopniowego stygnięcia.

Magnitudo

miara wielkości gwiazdowej.

Materia międzygwiazdowa

gaz i pył pomiędzy gwiazdami.

Meteor

jasny ślad na niebie wywołany wpadającym w ziemską atmosferę drobnym okruchem materii.

Meteoroid

skalna lub metalowo-skalna. bryłka lub mniejszy okruch materii krążący w przestrzeni międzyplanetarnej. Meteoroid, który spadnie na Ziemię nazywany jest meteorytem.

Meteoryt

skalna lub metalowo-skalna, bryłka, która dotarła z przestrzeni międzyplanetarnej do powierzchni Ziemi lub innej planety (czy księżyca).

Mgławica

obłok gazu i pyłu pomiędzy gwiazdami lub wokół gwiazdy.

Mgławica planetarna

zewnętrzne warstwy atmosfery wydmuchane z gwiazdy i widoczne na niebie jako pierścień otaczający tę gwiazdę.

Morza

duże ciemne obszary na powierzchni Księżyca.

Neutrino

cząstka elementarna nie obdarzona ładunkiem elektrycznym, mogąca poruszać się praktycznie z prędkością światła (tzn. o znikomej lub zerowej masie spoczynkowej).

Neutron

obojętna elektrycznie cząstka elementarna znajdująca się zwykle w jądrach atomów.

Obiektyw

główna soczewka zbierająca światło w teleskopie soczewkowym.

Obłoki Magellana

dwie małe galaktyki, sąsiadujące z naszą, widoczne gołym okiem na niebie południowym (Wielki i Mały Obłok Magellana).

Obłok Oorta (chmura Oorta)

hipotetyczny rezerwuar komet otaczający jak bańka mydlana Słońce w promieniu około jednego roku świetlnego.

Orbita

droga ciała w przestrzeni. Planety poruszają się pod wpływem sił grawitacji po orbitach eliptycznych wokół Słońca; podobnie - gwiazdy w układach podwójnych.

Paralaksa

zmiana względnego położenia różnie odległych gwiazd wskutek zmiany miejsca obserwacji (na Ziemi lub w przestrzeni).

Parsek

jednostka odległości równoważna 3,2616 latom świetlnym.

Pas Kuipera

obszar za orbitą Neptuna, w którym znajdują się lodowe bryły - być może przodkowie niektórych komet.

Plama słoneczna

ciemniejszy obszar na powierzchni Słońca. Wydaje się ciemniejszy, gdyż jest chłodniejszy od swego otoczenia.

Planeta

duży kulisty obiekt złożony ze skał: oraz gazów, o masie zbyt małej, by mógł stać się gwiazdą, krążący wokół masywnego ciała centralnego (np. Słońca).

Planetoida (asteroida, planetka)

bryła skalna lub skalno-lodowa krążąca wokół Słońca jak maleńka planeta.

Poświata miejska

rozproszone światło od skupisk miejskich utrudniające nocne obserwacje astronomiczne.

Pozostałość po wybuchu gwiazdy supernowej

zewnętrzne warstwy gazu wyrzucone podczas eksplozji.

Pozyton

cząstka podobna do elektronu, ale o dodatnim ładunku elektrycznym.

Prawa Keplera

trzy reguły podane przez Johannesa Keplera opisujące ruchy planet wokół Słońca.

Prawo Hubble'a

prawo mówiące, że galaktyki oddalają się od siebie z prędkościami wprost proporcjonalnymi do ich wzajemnych odległości.

Prędkość ucieczki

minimalna prędkość, jaką należy nadać ciału, aby mogło opuścić planetę.

Promieniowanie elektromagnetyczne

rodzaj energii, która może przenosić się nawet w próżni z prędkością światła.

Promieniowanie gamma

najbardziej energetyczny zakres promieniowanial elektromagnetycznego.

Promieniowanie nadfioletowe

zakres promieniowania elektromagnetycznego o długościach fali mniejszych od światła. Promieniowanie to wywołuje opaleniznę.

Promieniowanie podczerwone

promieniowanie elektromagnetyczne, które odbieramy jako ciepłe. Długości jego fal są większe od długości fali światła o czerwonej barwie.

Promieniowanie rentgenowskie

bardzo i energetyczny zakres promieniowania elektromagnetycznego o długościach fal pomiędzy gamma i nadfioletem.

Promieniowanie radiowe (fale radiowe)

promieniowanie elektromagnetyczne o najdłuższych falach niosące najmniej energii.

Protogwiazda

gwiazda na bardzo wczesnym etapie życia.

Proton

podstawowy składnik jądra atomowego, obdarzony dodatnim ładunkiem elektrycznym. Jądro najprostszego pierwiastka - wodoru - składa się z jednego protonu.

Protuberancja

gorący gaz wyrzucany z zewnętrznych warstw atmosfery Słońca i powoli opadający na jego tarczę, co wygląda jak gigantyczne płomienie.

Przesilenia

dwa momenty w roku (około 21 czerwca i 21 grudnia), kiedy Słońce w południe znajduje się najwyżej i najniżej nad horyzontem.

Przesunięcie ku czerwieni (ang. redshift)

wzrost odbieranej długości fali elektro- magnetycznej, gdy źródło wysyłające tę falę oddala się od obserwatora.

Pulsar

obracająca się gwiazda neutronowa z silnym polem magnetycznym wysyła- jąca silne, regularne impulsy promieniowania.

Radioastronomia

badanie Wszechświata na podstawie promieniowania radiowe- go wysyłanego przez planety, gwiazdy, materię międzygwiazdową i galaktyki.

Radiogalaktyka

galaktyka wysyłająca duże ilości energii w postaci promieniowania radiowego.

Rektascensja

kątowa odległość między południkiem niebieskim przechodzącym przez punkt Barana (astronomiczny "Greenwich") a południkiem przechodzącym przez badany obiekt; odpowiednik długości geograficznej.

Rok

czas, który potrzebuje Ziemia na dokonanie jednego obiegu wokół Słońca.

Rok świetlny

odległość jaką pokonuje światło w ciągu jednego roku; 9,5 biliona km.

Równonoce

dwa momenty w roku (około 21 marca i 23 września) kiedy Słońce w południe jest w zenicie nad równikiem. Dzień i noc trwają wtedy po 12 godzin.

Satelita

ciało krążące wokół planety czy planetoidy; satelita naturalny to inaczej księżyc, a satelita sztuczny to statek kosmiczny.

Sekunda łuku

bardzo mała jednostka miary kątowej. Jeden stopień to 3600 sekund łuku (tarcza Słońca ma około 1920 sekund).

Sfera niebieska (firmament, kula niebieska)

powierzchnia fikcyjnej kuli, na której widać wszystkie obiekty astronomiczne, a w której środku znajduje się obserwator. Choć gwiazdy znajdują! się w różnych od nas odległościach, wszystkie są tak daleko, że odnosimy wrażenie, iż leżą na tej sferze.

Spektroskopia

rozszczepienie światła lub innego rodzaju promieniowania elektromagnetycznego w celu oddzielnego badania poszczególnych barw lub długości fali.

Szerokość geograficzna

kątowa odległość od równika na północ lub południe.

Światło

część promieniowania elektromagnetycznego, na które wrażliwe jest ludzkie oko.

Technika radarowa

nadawanie sygnałów radiowych i odbieranie ich po odbiciu od badanego obiektu w celu określenia odległości oraz rodzaju powierzchni odbijających.

Teleskop

w astronomii: każdy przyrząd służący do zbierania promieniowania w dowolnym zakresie widma elektromagnetycznego.

Teoria heliocentryczna (Kopernika)

idea, że Słońce a nie Ziemia jest środkiem Układu Planetarnego ogłoszona przez Mikołaja Kopernika w 1543 roku.

Układ Lokalny

mała, licząca około 30 znanych członków grupa galaktyk, do której należy także nasza Galaktyka.

Układ Słoneczny

Słońce wraz z całą rodziną planet i innymi obiektami (planetoidami, księżycami, kometami, pyłem itp.).

Widmo

tęcza barw wraz z jej rozszerzeniem na całość promieniowania elektromagnetycznego, zarówno ku dłuższym jak i krótszym długościom fali.

Widmo elektromagnetyczne

cały zakres promieniowania elektromagnetycznego; od fal najkrótszych: gamma, rentgenowskie, nadfioletowe, widzialne, podczerwone, mikrofalowe do najdłuższych fal radiowych.

Wielki Wybuch (ang. Big Bang)

teoria pochodzenia Wszechświata mówiąca, że powstał on w wyniku eksplozji czegoś niezwykle maleńkiego, niewyobrażalnie gęstego i gorącego. Obserwowane do dziś rozszerzanie się Wszechświata jest skutkiem tego początkowego "wybuchu".

Wielkość gwiazdowa

miara jasności gwiazd. Im jaśniejsza jest gwiazda, tym ma mniejszą wielkość gwiazdową.

Wodór

najlżejszy i najprostszy pierwiastek chemiczny. Stanowi trzy czwarte budulca Wszechświata.

Wszechświat

wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni.

Zodiak

ciągnący się przez całe niebo pas gwiazdozbiorów, na którego tle Słońce przesuwa się powoli w czasie rocznej wędrówki,

Zorza

widoczne od czasu do czasu barwne świecenie ziemskiej atmosfery na nocnym niebie w okolicach podbiegunowych.



Powrót